Yeninin yenisi, en yeni Türk Ticaret Kanunu‘muz 1 Temmuz 2012 tarihi itibari ile yürürlüğe girdi. Yürürlüğe giren yeni Türk Ticaret Kanunu‘nda eskiye göre büyük değişimler olsa da, en çok gürültü çıkmasına sebep olan web sitesi yapma zorunluluğu ve ortakların şirkete borçlanma konularındaki değişiklikler son anda bir başka bahara ertelendi.
Hapis cezası çeşitliliği ile gündemden düşmeyen yeni TTK‘da evrak üzerinde yapılan her hatanın, hapis cezası ile sonuçlandığı, bir çok şirket sahibinin askerlik anısı yanında bir de mahpusluk hikayeleri sahibi olmasına sebep olabilecek düzenlemeler de son anda değiştirilerek, hapis cezaları çoğunlukla adli veya idari para cezasına, adli para cezaları da yine en üst seviye adli para cezalarının tutarı baz alınarak idari para cezasına dönüştürüldü.
Adli Para Cezası Nedir?
Adli para cezasının birtakım özellikleri bulunmaktadır. Örneğin adli para cezası kişinin malvarlığına yönelmiş olan ve kişinin mali gücüyle orantılı olarak etkisini gösteren ceza türüdür. Adli para cezası bakımından da suçta ve cezada kanunilik ilkesi egemendir. Ayrıca, adli para cezasının belirlenmesinde TCK 61’deki cezanın bireyselleştirilmesine ilişkin kuralların da uygulanması mümkündür. Adli para cezalarının mutlaka yargıç tarafından verilmesi gerekir ve ödenmemesi durumunda da hapse çevrilmesi mümkündür.Adli para cezasını yargıç, yasada belirtilen alt ve üst sınır arasında takdir edebileceği gibi, yasada belirtilmesi durumunda hapis cezasıyla birlikte veya hapis cezasına seçenekli olarak da karara bağlayabilir. Adli para cezasının başka bir adli para cezasıyla içtima ettirilmesi veya infazının taksitle yapılması da mümkündür.
İlk versiyon kanunda; şirket ortaklarının şirkete borçlanmalarının cezai yaptırımı konusundaki endişeler artınca, yürürlükteki TTK ile şirket ortaklarının, şirkete borçlanmalarına imkan sağlandı ve şirkete borçlanma cezai yaptırım kapsamından çıkarıldı. Bunun dışında, limited şirket ortaklarına da, anonim şirket ortaklarında olduğu gibi şirket kasasından kar payı avansı alma hakkı tanındı. Kuruluşta, sermaye payı bedellerinin ödenmesinde anonim şirketlere tanınan, sermayenin dörtte birinin kuruluş anında, kalan kısmının 24 ayda ödenmesi imkanı, limited şirketler için de tanındı.
“İnternet sitesi olmayana hapis cezası!” sloganı ile gelir elde etmeyi hedefleyen web tasarım firmalarının yüksek gelir beklentileri de, son dakika düzenlemesi sonrası buhar olup uçtu. Ancak getirilmesi düşünülen bu zorunluluk neticesinde hazırlanacak sitelerin çerçevesinin belirsiz olması farklı karışıklıklara sebep olabilecekti.
Değiştirilmeden önce internet sitesi oluşturma zorunluluğunu tespit eden yasa şu şekildeydi:
Denetime tabi olan sermaye şirketleri, kuruluşlarının ticaret siciline tescili tarihinden itibaren üç ay içinde bir internet sitesi açmak ve bu sitenin belirli bir bölümünü şirketçe kanunen yapılması gereken ilanların yayımlanmasına özgülemek zorundadır.
Denetime tabi olan şirketlerin kapsamı tüm şirketleri kapsamayacak şekilde değiştirilince artık internet sitesi yapma zorunluluğu da aynı şekilde değişti. Ayrıca yeni düzenleme sonrası denetime tabi olacak şirketlerin Bakanlar Kurulunca belirlenmesi sağlandı.
Yine çok tepki çeken finansal tabloların ilan zorunluluğu da kaldırıldı. İnternet sitesinde yayımlanacak içerik, iş dünyasının kaygıları doğrultusunda düzenlenerek “şirketçe kanunen yapılması zorunlu olan ilanlar” olarak düzenlendi.
Değişmeden önce web sitesi yapma zorunluluğu gibi bir değişiklik öngören yasada bu siteleri kimlerin yapacağı ve standartların ne olacağı belirtilmiyordu. Eğer yasa bu şekilde çıksa idi bu konuda büyük karışıklıkların olacağı kesindi.
Bu konuda oluşacak büyük pazar karşısında vergi mükellefiyeti ve gelecek kaygısı olmayan bir takım kişiler, şirketlerin internet sitelerini inşa etmeye talip olacak, işi ucuza yaptırmak isteyen firmalar tarafından hazırlatılan onlarca, kalitesiz, içeriksiz siteler interneti kaplayacaktı.
Bu açıdan bakıldığında eğer “internet sitesi yapma zorunluluğu” geçici bir süre rafa kaldırıldı ise gelecekte bu konuda bir dayatma yapılmadan önce; bu siteleri kimlerin hangi standartlarda yapması gerektiği de net olarak belirlenmelidir.
