Adres sordum. Borçlu çıktım.

Bu servisin görevi, ulaşılmak istenen internet adreslerini sayısal hale çevirmek. İnternet tarayıcınıza yazdığınız her adres öncelikle bu servise giderek yol tarifi alınmakta. Eğer bir sitenin açılmasını istemiyorsanız bu durumda yapacağınız ilk şey yol sorulan kişinin hafızasını silmek veya doğru tarif yerine farklı bir tarif vermesini sağlamak.
Ama internet mahallesinde adres sorulacak birden fazla esnaf var. Birincisinden istenen cevap alınamaması durumunda alternatif yerlerden adres sorma özgürlüğüne sahibiz. İş böyle olunca seçme özgürlüğü nedeniyle hedefe ulaşmak yine mümkün olabiliyor. (DNS değiştirme)

Bu sokağa giriş mahkeme kararı ile kapatılmıştır.

Adres sorduğumuzda bize tarif  vermeyen mahalle esnafına inat, gideceğimiz yeri başka birinden öğrendik ve yola revan olduk. Ama o da nedir? Ulaşacağımız IP adresine giden yolda bir bariyer. Setin önünde de bir bekçi! “Buradan öteye geçemezsin!” diyor. Bak sen yahu bir adam yüzünden koca yolu kestiler! Homurdanmalar, söylenmeler, madur sayısı artınca da alternatif sokaklardan hedefe varmalar, bir takım anarşik işler. Sonuçta bu yol sadece gidilmesi istenmeyene gitmiyor ki. Yol üzerinde bir çok durak var…

Suyu baştan tutmak lazım.

Bir site için koca ana yolu kapatmakta çare olmayınca, kullanıcı evden çıkmadan niyetini sormak lazım ki kullanıcı ne adres sorsun, ne de sokaklarda anarşi yaratsın. “Ben gidiyorum.”, “Nereye?”, “Şuraya.”,”Gidemezsin! Evden çıkamazsın!”
Tabii ki birisinin size gideceğiniz yeri sorabilmesi için sizinle bir samimiyeti olması lazım. Yani aile bireylerinden biri olması, daha doğrusu sözünü dinlemek zorunda olacağınız biri olmalı. Bu durumda bu işi yapabilecek tek yer var dost bildiğiniz internet servis sağlayıcınız! Bir yere her gidişinizde gideceğiniz yere bakacak, elindeki gidilmeyecekler listesi ile karşılaştıracak ondan sonra izin verecek. Ama bu sorgu sual faslı da öyle kolay bir şey değil. Sağlayıcı açısından yorucu. Kullanıcı için de takip ediliyor olmak gibi bir durum söz konusu. Kapının önünde dikilip duran gardiyan illaki kimi geçirdi, kimi durdurdu bir yere not eder! Neticede ay sonu gelince; şu kadar soru sordum, şu kadarına dur dedim, şu kadarına izin verdim diyecek ki patronun gözünde maaşını hak etsin…