Ancak bu öneme rağmen bir çok alanda olduğu gibi eğitim sistemimizin sektörün ihtiyaçlarına uygun eleman yetiştiremiyor olması yine yazılım sektörü için de büyük sıkıntı olarak karşımıza çıkmakta.

Özellikle internetin tüm iş kollarına derin müdahalesi, işlerini internete taşımak isteyenlerin web/mobil tabanlı ürünler ortaya çıkartmak istemeleri sebebiyle, yetişmiş eleman bulmak artık gündelik bir sohbet haline gelmiş durumda. Sektörel toplantılarda “Tanıdık bir yazılımcı var mı?” diye başlayan sohbetler, genelde “İK sitelerine, gazetelere de ilan verdim ama sonuç yok!” şeklinde sonuçlanabiliyor. Arz talep dengesindeki bu ürkütücü tablo Türkiye’nin gelecek hedeflerini tutturabilmesinin önünde büyük bir engel.

Sektördeki bu “yokluk” nedeniyle özellikle İstanbul merkezli sermaye yapısı güçlü şirketlerin astronomik fiyatlar ile mevcut iş gücünü kendine transfer ediyor olması ve Bursa’nın üniversite katmanında yazılım mühendisi yetiştirmedeki zafiyeti nedeniyle ilimizdeki kanayan yara daha da derinleşiyor.

Çalıştıracak Eleman Bulamıyoruz!
Sadece yazılım alanında değil, sahip olduğu fiziksel olanaklar ile bölgedeki en büyük veri merkezini işleten ve tüm dünyaya hizmet veren Bursa merkezli DGN Teknoloji için de network (ağ) yönetimi yapabilecek teknik personel istihdamı; her gün masamızın üzerinde duran gündelik bir problem haline gelmiş durumda.

Hizmet verilen müşteri sayısı yükseldikçe ortaya çıkan yeni personel ihtiyacı 365 gün boyunca yayınlanan, deneyim şartı aranmayan ilanlarımızla çözülmeye çalışılsa da verdiğimiz ilanlara dönüş oranı oldukça yetersiz kalmakta ve tam manası ile Bursa’da çalıştıracak hatta yetiştirecek, “işi öğretecek” dahi personel bulamaz duruma gelmekteyiz.

Çözüm İçin Devlet Desteği.
Bankacılık sektöründen, inşaata, sanayiden, tekstile artık her alandaki şirkete yazılımcı, network yöneticisi ihtiyacı bulunmakta. İşletmelerin üretimini, karlılığını ve dolayısı ile devletin vergi gelirlerini etkileyen bu problemin aşılabilmesi konusu ise artık firmalar üstü bir hal almış durumda. Bugün, gençlerin bilişimle ilgili bölümlere, meslek okullarına ya da özel eğitim kurumlarına yönlendirilmeleri ve bu konuda teşvik edilmeleri 4-5 yıl içinde meyvelerini vermeye başlayacak olsa da, beklemeye zamanı olmayan işletmeler için Türkiye’nin Almanya ‘nın da uyguladığı; Hindistan, Çin, Rusya gibi ülkelerden çalışmaya gelecek nitelikli yabancılara özel haklar tanıdığı “Mavi Kart” benzeri bir sistemi gündemine alması düşünülebilir.